اقتصاد ایران در دوراهی/دلارهای آزاد شده کجا خرج میشود؟
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۶۶۰۳۴
خبر آزادی بخشی از منابع ارزی بلوکه شده کشور در حالی منتشر شده است که اغلب کارشناسان بر این باورند که تزریق این منابع ارزی تأثیر بسیاری در بهبود شرایط اقتصادی کشور خواهد داشت.
به گزارش خبرنگار ایمنا، آزادسازی دلارهای بلوکه شده ایران از مباحثی است که تاکنون چندین مرتبه مطرح شده است و اکنون نیز برای دومین بار در سال جاری این خبر شنیده میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دراینباره خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه اعلام کرده که بهزودی، بخشی از پولهای بلوکه شده ایران به خاطر تحریمها آزاد میشود، همچنین گفته شده که مبلغ این منابع، هفت میلیارد دلار است. گفتنی است که بر اساس گزارشها و آمارهای ارائه شده، میزان مجموع پولهای بلوکه شده ایران در خارج از کشور حدود ۳۰ الی ۴۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است. اینچنین که هفت میلیارد دلار در کره جنوبی، شش میلیارد دلار در عراق، ۱.۵ میلیارد دلار ژاپن، ۱.۶ میلیارد دلار لوکزامبورگ و ۲۰ میلیارد دلار در چین مسدود است و اکنون هم قرار است هفت میلیارد دلار در کره جنوبی آزاد شود.
آزادسازی ۷ میلیارد دلاری منابع ایران در کره جنوبیهمانطور که اشاره شد، بزرگترین بخش این منابع مسدود شده، مربوط به چین (۲۰ میلیارد دلار) و کره جنوبی (هفت میلیارد دلار) میشود، در شرایط فعلی سخن از آزادسازی منابع ارزی در کره جنوبی است و به نظر میرسد همین میزان هم بتواند اقتصاد ایران را تحریک کند.
نزدیک به پنج سال است که برای آزادسازی منابع ارزی ایران تلاش میشود، بهطوریکه هر کدام از کشورهای بدهکار، نفت ایران را خریداری کرده اما به دلیل تحریمها بدهی خود را به ایران پرداخت نکردهاند و قرار بوده با احیای برجام این کشورها بدهی خود را تسویه کنند. یکی از مهمترین این بدهکاران، کره جنوبی است که با توجه به عدم نتیجهگیری فعلی در مذاکرات، قرار بر آزادسازی نقدینگی ایران از این کشور است.
هر چند با وجود تحریمهای جدید علیه ایران این موضوع تقریباً ناممکن به نظر میآید اما در همین حال، رئیسکل بانک مرکزی از پیشرفت خوب در مذاکرات برای آزادسازی پولهای بلوکه شده ایران خبر داده است.
طبق گفته علی صالحآبادی، توافق خوبی با همکاری وزارت امور خارجه انجام شده و در این راستا حسابهایی معرفی و هماهنگی لازم برای آزادسازی ارزهای مسدودی انجام شده است. اکنون با همکاری و کمک دستگاه دیپلماسی، پیشرفت بسیار جدی در توافق داشتهایم و مقرر شده تا بخشی از منابع ارزی مسدود شده در انگلیس پس از ۴۰ سال آزاد شود.
آثار منابع آزاد شده ملموس باشداما موضوع اصلی آن است که اگر این منابع بلوکه شده و یا بخشی از آن آزاد و وارد کشور شود، چه تحولاتی در اقتصاد ایران رخ خواهد داد؟ آیا اساساً مبلغ به میزانی است که بتواند تغییراتی را به وجود آورد؟ از دیدگاه مسئولان و کارشناسان، منابع ارزی، جزئی از داراییهای ملت ایران بوده و باید در راستای منافع کشور مورد استفاده قرار گیرد.
به گفته حسینعلی حاجی دلیگانی، عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی، منابع ارزی بلوکه شده ایران به ملت ایران تعلق دارد که در برخی کشورها که به دلیل تحریم و قفل بودن سیستم نقلوانتقال پول سالهاست مسدود است، بنابراین در صورت آزادسازی، علاوه بر بهکارگیری آن در بخشهای مولد اقتصادی، آحاد مردم باید از مزایای آن بهرهمند شوند.
وی با بیان اینکه با ورود این منابع عظیم به کشور، بیتردید باید گشایشی مستمر و قابلتوجه در اقتصاد کشور بهخصوص اقتصاد خانوار ایجاد شود، اظهار میکند: اثرات برخورداری کشور از این منابع کلان البته با بهکارگیری آن در توسعه اقتصاد کشور، میتواند رهگشایی برای تقویت بنیه و بهبود وضعیت کلی جامعه شود.
عضو هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی تصریح میکند: در صورت دستیابی به این منابع و مدیریت درست در بهکارگیری آن جامعه باید آثار آن را بهخوبی در زندگی خود لمس کنند. آثاری که گذرا نباشد بلکه بهصورت پایدار مردم و اقتصاد کشور از آن برخوردار شوند.
تثبیت اقتصاد، اولین تأثیر آزادسازی منابع ارزی بلوکه شدههوشنگ شجری، اقتصاددان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار میکند: هنوز مشخص نیست که واقعاً منابعی وارد ایران خواهد شد یا خیر ولی اگر فرض را بر مثبت بودن و آزادسازی بخشی از دلارهای بلوکه شده قرار دهیم، این نوع از جابهجایی دو اثر خواهد داشت.
وی تصریح میکند: در درجه اول با تأثیرات روانی چنین نقل و انتقال مالی به کشور روبهرو میشویم و خواهناخواه به کاهش نرخ ارز منجر میشود. تأثیر دوم که واقعی خواهد بود، وابسته به سیاستهای بانک مرکزی است، اینکه این بانک چه تصمیمی برای ارزهای تزریق شده به ایران خواهد گرفت و تصمیم بانک مرکزی تأثیر مستقیم بر شرایط اقتصادی کشور خواهد داشت.
این اقتصاددان تأکید میکند: احتمال دارد با توجه به کمبود ارز، بخشی از این منابع را به بازار تزریق کند و ممکن است که سیاستی دیگر در پیش گیرد و ارز وارد شده را به بازار تزریق نکند که در هر مورد با نتایجی متفاوت روبهرو میشویم اما در مجموع آزادسازی منابع ارزی ایران، تأثیر تثبیتی را به دنبال خواهد داشت.
دلارهای آزاد شده باید صرف تکمیل زیرساختها شوددر این باره، عبدالمجید شیخی، کارشناسی اقتصادی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار میکند: دلارهای آزادشده باید برای تکمیل زیرساختهای دانش بنیان و بهروز کردن شبکه راه آهن برای اتصال به پیمانهای منطقهای صرف شود، با توجه به حضور ایران پیمانهای منطقهای و تبدیل شدن به در شاهراه مبادلات بینالمللی شرق و غرب آسیا، این منابع باید صرف تکمیل زیرساختها شود و در امور جاری نباید خرج شود. البته دولت نباید ما به ازای ریالی آن را خرج کرده باشد.
وی اضافه میکند: اکنون با توجه به اینکه هم اکنون در کشور با تنشهای آبی و خشکسالی مواجه هستیم، باید بخشی از این منابع صرف طرح آبخیزداری شود تا از تنش آبی خارج شویم و منابع آبی جدید کشف و ذخیرهسازی کنیم تا در مواقع خشکسالی وارد بحران نشویم و در مواقع پر بارش دچار سیل نشویم. اینها طرحهایی است نیاز به منابع مالی دارد و بهتر است تا دلارهای آزاد شده در این امور صرف شود.
این کارشناس اقتصادی در خصوص عرضه این منابع به بازار ارز میگوید: در بازار ارز با مازاد عرضه مواجه هستیم و عرضه این دلارها به بازار ارز میتواند در کاهش نرخ ارز مؤثر باشد.
کد خبر 611123منبع: ایمنا
کلیدواژه: دلار بلوکه شده کره جنوبی ایران اقتصاد بانک مرکزي منابع ارزی ایران دلار اقتصاد ایران آینده اقتصاد ایران وضعیت اقتصاد ایران شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق آزادسازی منابع ارزی بلوکه شده ایران هفت میلیارد دلار میلیارد دلار دلارهای آزاد کره جنوبی آزاد شده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۶۶۰۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیغ شدت مصرف انرژی روی گلوی اقتصاد ایران
بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان طی ۳۰ سال گذشته نشان میدهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کردهایم. - اخبار اقتصادی -
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، اقتصاد روبهتوسعه ایران یک پاشنه آشیل بزرگ دارد و آن هم "شدت مصرف انرژی" است. شدت بالای مصرف انرژی در ایران، فقط بهمعنای این نیست که ایرانیها مردمی مُسرف هستند، بلکه بیشتر نشاندهنده این است که ساختار فعلی حاکم بر توزیع و مصرف انرژی در ایران، ساختار ناکارآمدی است که منجر شده بیش از نیاز طبیعی هر فرد، انرژی مصرف شود و عمده مصارف انرژی کشور در بخش غیرمولد باشد.
در ایران روزانه بر اساس ارزش حرارتی، به طور متوسط معادل 7 میلیون بشکه انرژی مصرف میکنیم و درحالیکه چهارمین مصرف کننده گاز جهان و دوازدهمین مصرف کننده نفت جهان هستیم و در مجموع مصارف نفت و گاز ششمین رتبه مصرفی را در جهان داریم، اقتصاد ما اقتصاد بیست و پنجم جهان است. این آمار بهمعنای این است که انرژی را بهحجم بسیار زیاد مصرف میکنیم اما این مصارف بالا، نقشی در رشد اقتصادی کشور ندارد.
ایران با داشتن بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان، توانمندی مبتنی بر دانش روز در صنعت برق و گاز، وجود زیرساخـتهای منحصربهفرد در انتقال و توزیع برق و گاز و نیروی توانمند انسانی باید از "انرژی" به عنوان یک نقطه قوت در معادلات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشور منتفع شود، اما اکنون دچار ناترازی در بخشهای مختلف مرتبط با انرژی هستیم و بهعبارتی "انرژی" به جای نقطه قوت، بهنقطه ضعف کشور تبدیل شده است.
شدت بالای مصرف انرژی که شامل مصارف بیشاز نیاز در بخشهای غیرمولد و مصارف غیربهینه در بخشهای مولد است، دلیل تبدیل شدن "انرژی" به نقطه ضعف کشور بهجای اتکای اقتصاد به "انرژی" به عنوان نقطه قوت است.
بررسی روند شدت مصرف انرژی در ایران و جهان در طی 30 سال نشان میدهد درحالی که جهان به سمت کاهش شدت مصرف انرژی حرکت کرده، این مسیر در ایران بالعکس طی شده و بر خلاف جهان، به سمت افزایش شدت مصرف انرژی حرکت کردهایم.
همانطور که در نمودار بالا مشخص است، شدت مصرف انرژی در ایران در 30 سال اخیر رشدی 85درصدی داشته است؛ درحالی که متوسط شدت مصرف انرژی در همین مدت در جهان کاهشی بوده است.
در سال 1389 مصوب شد که شدت مصرف انرژی کشور در برنامه پنجم توسعه 50درصد کاهش یابد و بعد از عدم تحقق این امر، همین تکلیف برای برنامه ششم توسعه مشخص شد که آن هم محقق نشد.
از دلایل عدم تحقق کاهش شدت مصرف انرژی، با وجود طرحها و برنامههای متعددی که تدوین و اجرایی شده، "ارزانبودن انرژی" در ایران است. حاملهای انرژی امروزه مهمترین فاکتور اقتصادی هر جامعهای محسوب میشوند و در کشورهای مختلف جهان، از همسایگان آسیایی ما تا کشورهای اروپایی و امریکایی، حاملهای انرژی بهگونهای قیمتگذاری شده که مصرف کننده چه در خانهها و چه در بخشهای تجاری و صنعتی، "بهینهسازی مصرف" را در اولویت خود قرار میدهد.
در ایران اما ارزانبودن انرژی موجب شده در هیچکدام از بخشهای مصرفی، چه در نگاه مردم در خانهها و چه در بخش صنعت و ... "بهینهسازی مصرف انرژی" و "ارتقای بهرهوری در بخش انرژی" اولویت نداشته باشد.
اگر در پایان هر سال مطابق تورم اعلامی بانک مرکزی و یا مرکز آمار ایران، میزان انرژیبها نسبت به تعرفههای سالانه در سال بعد افزایش یابد، این بهمعنای ثابت ماندن تعرفههای انرژی است اما اگر مطابق با آنچه در یک دهه اخیر در ایران حاکم بوده، تعرفهها برای سالهای متمادی بدون تغییر باقی بماند، بر اساس تورم دو رقمی که در جامعه وجود دارد، هر ساله سهم هزینههای انرژی در سبد خانوار در حال کاهش است و بهعبارتی فاکتور مهم انرژی که مصارف بیرویه و غیربهینه، آنرا به پاشنه آشیل اقتصاد کشور تبدیل کرده، سالبه سال در ایران در حال ارزانتر شدن است.
انتهای پیام/